6 Temmuz 2008 Pazar

var yemez amca

İşte o akşam neden pembeyi sevdiğimi hatırladım.
unutmamıştım,
ama hatırlamıyordum.
elbet benim de üzerimde,
kıyıda köşede
vardı o renk.
hatta rengarenktim.
tombulluğu,
bana kendimi yaşlı hissettirdi.
Sanki o, gençliğimdendi gibi.
Sıska olduğu zamanlar...
Kıskandım
Hala o olmayı çok istedim
sırf orda diye
onu yapıyor diye
çok güzel yapıyor diye
çok içten...
Babamla konsere gitmezkenden beri
ilk kez omuzlara çıktım
kısa da sürse
unutamam!
o da olsun istedim,
sırf görebilseydi diye,
vallahi değil kendime !
vallaha bak !
sonra sevindim,
yokken de var diye,
yokken de mutluyum,var diye.
yokluğu var, varlığı yok,
yokluğu yok, varlığı var.
var var var
var yemez amca.

*iyi ki doğduuuu melike !

Hiç yorum yok: