zor

Bu kadar zor olmamalı 

           !

geçen bayram defterimde böyle bi yazı buldum.

eski bayramların eskiliğine yetişemedim mi?!

sadece silik bi sabah kahvaltısı hatırlıyorum.

güçlü sandığım o ev pek bi narin çıktı.

evcilleşemeyişimi şimdi şimdi anlar oldum.

hep başka bir şey sandım.

dışarının güzelliğini,içerinin belirsizliğinden güzelleştirdim belki kendime.

"sokakta"lığı o yüzden bu kadar sevdim.

oysa çocukluğum mutlu anılarla dolu.

değişim nasıl mümkün?

ben buyum işte,cemreyim. Ve hep cemre kalıcam.

budur da zaten isteğim.

bi düşün!

değişmedin mi?

kaç yaşındasın?

büyüyünce değişecek misin?

ben şimdiden söyleyeyim,

ben bundan böyle, şimdi olduğum gibiyim.