23 Haziran 2008 Pazartesi

oda

yaşayıp yaşayıp, 
yaşarken sanki yaşamadan edemiyormuşçasına,
yaşadıktan sonra yaşamış olmanın anlamsızlığını yaşayıp, sonra yine yaşamaktan, ve yaşamamaktan, yaşamaktan ve yaşamamaktan ve yaşamaktan ve yaşamamaktan.....
derken
bi bakıyorum, aslında burası benim odam. 
bu da benim.
odamdayım.
uslu uslu oturuyorum.
oyun oynuyorum.
aslında dert etcek hiç bir şey yok.
çok iyiyim.
herkesi seviyorum.



Hiç yorum yok: